دیدگاه فوق ابتکاری

واژه ابر هیوریستیک (Hyper Heuristic) برای اولین بار در سال 1997 توسط دینزینگر و همکارانش در مقاله ای استفاده شده است. دیدگاه ابر هیوریستیک (Hyper Heuristic) یک روش جستجوی ابتکاری است که به دنبال اتوماتیک عمل کردن می باشد. در اغلب موارد با ترکیب تکنیک های یادگیری ماشین، فرآیند انتخاب، ترکیب، تولید یا تطبیق چندین ابتکاری ساده برای حل کارای مسائل جستجوی محاسباتی مورد استفاده قرار می گیرد. ابر هیوریستیک ها (Hyper Heuristics) برخلاف الگوریتم های فراابتکاری که فقط برای حل یک مسئله مورد استفاده قرار می گیرند، یک سیستمی برای حل کلاس هایی از مسائل مختلف ایجاد می کنند. در واقع یک متدولوژی عمومی برای کاربردهای مختلف تولید می کند.

در دسته بندی قدیمی تر ابر هیوریستیک ها به دو دسته بدون یادگیری و با یادگیری تقسیم شده اند. در ابر هیوریستیک بدون یادگیری شامل دیدگاه هایی است که از چندین ابتکاری استفاده می کند اما انتخاب ابتکاری ها براساس ترتیب از پیش تعیین شده می باشد. بنابراین این دسته شامل دیدگاه هایی مانند جستجوی همسایگی متغیر می باشد که در هر بار یک همسایه انتخاب می شود. در دسته ابر هیوریستیک با یادگیری شامل روش هایی است که به طور اتوماتیک کارائی هر ابتکاری مبتنی بر  تاریخچه کارائی آن تغییر می کند. همچنین به کمک برخی از ماشین های یادگیری هدایت می شود.

دو دسته اصلی جدید ابر هیوریستیک، انتخاب ابتکاری (Heuristic Selection) و تولید ابتکاری (Heuristic Generation) می باشد. در دسته “انتخاب ابتکاری” متدولوژی گزینش یا انتخاب روش های ابتکاری موجود می باشد. در دسته “تولید فوق ابتکاری” متدولوژی برای تولید ابتکاری های جدید براساس ترکیب ابتکاری های موجود می باشد.