سبک میشیگان و پیتسبورگ در الگوریتم های فراابتکاری

الگوریتم های فراابتکاری را می توان براساس معیارهای مختلفی دسته بندی نمود. یکی از این معیارها وضعیت جواب روش از لحاظ میزان پوشش راه حل می باشد که به دو سبک الگوریتم های میشیگان و پیتسبورگ دسته بندی می شود. در سبک میشیگان هر کروموزوم نشان دهنده بخشی از جواب مسئله می باشد در حالی که در سبک پیتسبورگ هر کروموزوم نشان دهنده یک جواب کامل مسئله می باشد. سبک های میشیگان و پیتسبورگ در حوزه های مختلفی مورد استفاده قرار می گیرند. سبک پیتسبورگ می تواند به طور مستقیم بهینه سازی را انجام دهد. دیدگاه میشیگان برای تولید راه حل های محلی مورد استفاده قرار می گیرد در حالی که دیدگاه پیتسبورگ برای یافتن ترکیب خوبی از راه حل ها مورد استفاده قرار می گیرد. این دیدگاه قابلیت جستجوی بالائی ندارد. در شکل زیر تفاوت دو سبک میشیگان و پیتسبورگ نشان داده شده است. 

کتاب: اشاره گرها در C

کتاب "اشاره گرها در C"در سال  2013 توسط Naveen Toppo و Hrishikesh Dewan نگارش شده است. انتشاراتی که این کتاب به چاپ رسیده است Apress می باشد. این کتاب در قالب هشت فصل 161 صفحه ای نوشته شده است. در ادامه به توضیحی مختصر از هر فصل ارائه شده است: 

کتاب: پردازش موازی و برنامه نویسی با GPU

کتاب: پردازش موازی و برنامه نویسی با GPU

این کتاب در سال 1396 توسط دکتر  اسدالله شاه بهرامی عضو هیات علمی گروه مهندسی کامپیوتر دانشگاه گیلان و خانم مهندس صدیقه جم نگارش شده است. کتاب حاضر در انشارات دانشگاه گیلان و  نص به چاپ رسیده است.

به منظور نوشتن یک برنامه موازی، باید الگوریتم ها و کاربردهای مورد نظر تجزیه و تحلیل قرار گیرد و انواع سطوح موازی سازی با استفاده از ابزارهای مناسب استخراج شود. سپس سطوح موازی سازی مختلف استخراج شده باید با کتابخانه ها و زبان های برنامه نویسی موازی بر روی پلتفرم ها و پردازنده های موجود که قابلیت پردازش موازی را با توجه به مدل های استخراج شده دارند، طراحی و پیاده سازی شود.

به همین دلیل در این کتاب به این موارد پرداخته شده است. به ویژه، از میان انواع مدل های برنامه نویسی موازی، مدل CUDA که توسط شرکت NVIDIA بر روی پلتفرم واحد پرداشگر گرافیکی (GPU) پیاده سازی شده است، در بخش دوم کتاب  معرفی شده و مثال های از آن آورده شده است. (شکل 1)